I don’t need a man to make me happy! #Love being single
Ja! Ik ben single! En ja, misschien nog voor een hele tijd! Of ik dit erg vind? Doe me een lol... :)
De media heeft er plezier aan om artikels te posten over “mensen die ongelukkig zouden zijn omdat ze geen relatie zouden hebben”. Zo nu en dan tijdens mijn wetenschappelijke studie leer ik veel over: “Wat is een goed onderzoek?”…
De onderzoeken die door de media gepubliceerd worden over “ongelukkige singles” zijn negen van de tien keer niet wetenschappelijk. Dit houdt in dat het bevraagd wordt op mediums waar enkel gefrustreerde mensen op reageren. Ik snap ze wel, die gefrustreerde mensen. Ik heb ook dagen dat ik me alleen voel of mezelf afvraag waarom er niemand is als ik uitgebreid aan het koken ben voor mezelf, maar dit is toch echt mijn eigen keuze. Ik kies zelf om alleen te zijn want ik heb nog genoeg dingen die ik wil doen "alleen". Ook, om maar even eerlijk te zijn, ik neem niet genoegen meer "met". Overal wordt het gezegd: “naarmate je ouder wordt en je bent alleen, word je kieskeuriger.” Ik kan dit niet ontkennen. Ik heb een verlanglijstje klaar.
Boys, say what? De potentiële kandidaat dient minstens te beschikken over:
- Een goed brein
- Een knappe kop (liefst ook schattig)
- Weet zichzelf netjes te verzorgen
- Heeft een rijk en gezellig sociaal leven
- Haalt iets lekkers als ik met mijn vriendinnen wijntjes drink
- Heeft ambitie
- Is vrolijk
- Heeft wat te vertelllen
- etc.
- etc.
- etc.
En het allerbelangrijkste is dat hij me gelukkig maakt en iets aan te vullen heeft op mijn persoonlijkheid. Onmogelijk? Nee, ik denk van niet. Het is een kwestie van je leven leiden en vooral niet wachten. “Hij” komt vanzelf op je pad en zodra "hij" daar is, weet je het zeker… Deze laat je nooit meer gaan.